در کوره القایی، یک سیم پیچ حامل جریان الکتریکی متناوب ، محفظه فلزی را احاطه کرده است. جریان های گردابی در فلز القا می شوند (شارژ)، گردش این جریان ها دمای بسیار بالایی را برای ذوب فلزات و برای ساخت آلیاژهایی با ترکیب دقیق ایجاد می کند.
کوره القایی یک کوره الکتریکی است که در آن گرما ، با گرمایش القایی فلز، اعمال می شود.ظرفیت کوره های القایی از کمتر از یک کیلوگرم تا صد تن است و برای ذوب آهن و فولاد، مس، آلومینیوم و فلزات گرانبها استفاده می شود.
مزیت کوره القایی این است که با استفاده از آن ، یک فرآیند ذوب تمیز، کم مصرف و به خوبی کنترل شده در مقایسه با سایر روش های ذوب فلز به انجام می رسد.
اکثر کارگاه های ریخته‌گری مدرن از این نوع کوره استفاده می‌کنند و بسیاری از این کارگاه ها در حال جایگزینی کوره‌های گنبدی با کوره‌های القایی برای ذوب چدن هستند، زیرا کوره های قدیمی باعث پخش گرد و غبار انتشار آلاینده‌ها می شوند.
کوره های القایی مانند کوره ی قوس الکتریکی به قوس الکتریکی نیاز ندارند و یا مانند کوره های دمشی ، نیازی به احتراق ندارند. در نتیجه، دمای شارژ (یعنی ماده ای که برای گرم کردن وارد کوره می شود، نباید آن را با بار الکتریکی اشتباه بگیرید ) بالاتر از مقدار لازم برای ذوب آن نیست. این می تواند باعث شود که از از دست دادن عناصر آلیاژی با ارزش جلوگیری بشود.
یکی از ایرادات اصلی استفاده از کوره القایی در ریخته گری ، نبود امکان پالایش است: مواد باردار باید فاقد اکسید بوده و دارای ترکیب مشخصی باشند و برخی از عناصر آلیاژی ممکن است در اثر اکسیداسیون از بین بروند، بنابراین باید مجدداً ذوب شوند.
یک کوره القایی از یک بوته
نارسانا تشکیل شده است که بار فلزی را که باید ذوب شود درون خود نگه می دارد و توسط یک سیم پیچی از سیم مسی احاطه گردیده است و جریان متناوب قدرتمندی از درون سیم عبور می کند. این سیم پیچ ، یک میدان مغناطیسی به سرعت معکوس ایجاد کرده که به درون فلز نفوذ می کند. میدان مغناطیسی با القای الکترومغناطیسی، جریان‌های گردابی و جریان‌های الکتریکی دایره‌ای را در داخل فلز القا می‌کند. جریان های گردابی که از مقاومت الکتریکی فلز توده ای عبور می کنند، آن را با گرمایش ژول گرم می کنند. در مواد فرومغناطیسی مانند آهن، این ماده ممکن است توسط هیسترزیس مغناطیسی، معکوس دوقطبی های مغناطیسی مولکولی در فلز، گرم شود. پس از ذوب شدن، جریان های گردابی باعث به هم زدن شدید مذاب می شوند و اختلاط خوب را تضمین می کنند.
مزیت گرمایش القایی این است که گرما در داخل بار کوره تولید می‌شود نه توسط سوخت در حال سوختن یا سایر منابع گرمای خارجی ، کهاین موضوع می‌تواند در فرایندهایی که آلودگی یک مشکل به حساب می آید، مهم باشد.
فرکانس های عملیاتی از فرکانس کاربردی (50 یا 60 هرتز) تا 400 کیلوهرتز یا بالاتر، معمولاً به ماده ذوب شده، ظرفیت (حجم) کوره و سرعت ذوب مورد نیاز بستگی دارد. به طور کلی، هرچه حجم مذاب کمتر باشد، فرکانس کوره ی استفاده شده بیشتر است. این به دلیل عمق پوست است (عمق پوست یک واحد اندازه گیری میزان فاصله ای است که جریان متناوب می تواند به زیر سطح یک هادی نفوذ کند). برای رسانایی یکسان، فرکانس‌های بالاتر عمق پوست کمتری دارند – یعنی نفوذ کمتری به مواد مذاب وارد است. فرکانس‌های پایین‌تر می‌توانند در فلز تلاطم ایجاد کنند( قل قل زدن).
یک آهن ذوب کوره یک تنی که از قبل گرم شده باشد می تواند ظرف یک ساعت مواد ” شارژ” سرد را ذوب کند تا این مواد را به درجه ی استفاده برساند. . منابع تغذیه از 10 کیلووات با اندازه ی مواد 20 کیلوگرم تا 42 مگاوات، با اندازه ی مواد 65 تن فلز است.
یک کوره ی القایی در حال کار معمولاً صدای زمزمه (به دلیل نوسان نیروهای مغناطیسی و مغناطیسی) منتشر می کند که اپراتورها می توانند از زیر و بمی آن صدا برای تشخیص اینکه آیا کوره به درستی و یا با چه توانی کار می کند، استفاده کنند.